Hi! all…. April is a month that I’ve finally turned 31! Wishing myself to enjoy my 30s before 40s is reaching me. • Whatsoever, no matter how old I am, I cannot escape the life lesson that often comes visit me for the whole time. And here is another lesson of the month! • Few…

ใบชา… ใบชาก็ไม่ต่างจากการม้วนเก็บความทรงจำ.. และทุกๆครั้งที่ใบชาสัมผัสกับน้ำในอุณหภูมิที่พอเหมาะ มันก็คลี่ออกเผยรสชาติที่แตกต่างกันออกไป..​ หากเราเก็บใบชาในตอนมืดๆ ฝนตกพรำๆ รสชาติขมอาจจะโดดเด่นเป็นพิเศษ ต่างกับการเก็บใบชาในช่วงแดดอ่อนๆพร้อมหยดน้ำค้าง รสหวานหอมจะเป็นตัวนำ.. ในขณะเดียวกัน…​อุณหภูมิของน้ำที่จะทำให้ใบชาคลี่ตัวนั้น ก็ไม่เท่ากัน…​เมื่อมันมาจากช่วงกลางคืน… น้ำก็ควรจะเย็นเยือกกว่าใบชาที่เก็บในช่วงเช้า บางครั้ง เราเก็บไว้จนเหมือนจะลืมมัน.. คิดว่าทิ้งไปแล้ว..แต่เป็นเพียงฝากมันเอาไว้ ใส่กล่องซะมิดชิด หรือบางครั้ง เรากลัวกับการเอามันออกมา..​ และหลายๆครั้งที่ดันเจอน้ำในอุณหภูมิที่เหมาะเจาะโดยที่เราไม่ได้ตั้งใจ เราอาจจะลืมไปอีกว่า… ต้นใบชานั้น…..​มันกำลังเติบโตอยู่ในใจเราเช่นกัน.. ไม่ว่าจะเป็นใบสด ใบแห้ง…หรือ ใบที่เพิ่งแตกหน่อ ทั้งหมดมาจากต้นเดียวกัน….​ บางใบอาจจะกร่อนไปบ้าง แห้งไป ตายไป และร่วงหล่น… แต่สุดท้าย มันก็จะกลายเป็นปุ๋ยและดิน…และกลายเป็นใบอ่อนอีกที หากเรายอมนำใบชาที่เราเก็บม้วนไว้ออกมา… สลายมันไปพร้อมกับดิน เราก็จะได้เจอใบใหม่ที่เขีียวสด….อีกครั้ง เป็นใบที่แข็งแรงกว่าเดิม…​ พร้อมๆกับลำต้นที่อุดมสมบูรณ์กว่าเดิม…​ ———————————————–