It’s been half a year since I first started this webpage and I consider it is the right time to post something valuable and useful for my readers.
Before, I did not want to share this as these topics are subjective and not many people could truly understand and do it!
I thought, it is such a waste of time and probably leading some conflicts to me.
However, I asked myself.. “If I don’t do it now, when will I do?”
Surely not after I die…(probably next 24 hrs)
Recently, I am working on a project called ” THE END” with the simple concept,
What is so important if we have certain time to be alive?
Well, I am not writing because I have the limited time.
I am just ordinary person and enjoy my life.
I write it because I wonder why people are not aware of themselves during the daily life.
It’s probably too late when the death stand in front of them!?
By doing this,
People keep asking me about the reason and income..
I answered… well, I do it because I am happy to do.
I don’t need to earn money from here, there are million ways to make it eh!?
———————————————————————————————————–
-The 2th-
ผ่านไปไม่นาน เวบนี้ก็ปาไปกว่าครึ่งปี ซึ่งเมื่อเรามองกลับมาดูจริงๆจังๆ
ก็รู้สึกว่ามันควรจะถึงเวลาที่จะทำให้มันเกิดประโยชน์สำหรับผู้อ่านเสียที
ก่อนหน้านี้ คิดแค่เพียงว่า อยากช่วยให้คนที่มาอ่านรู้สึกมีแรงบันดาลใจที่เดินต่อไป
แต่ยังไม่ตัดสินใจที่จะแชร์สิ่งที่เราเอามาใช้และมันเเกิดเป็นความสุขเสียที..
เพราะคิดว่า คงไม่มีใครเข้าใจหรือกลายเป็นความขัดแย้ง
และไม่มีใครตั้งใจที่จะลองทำจริงๆ
แต่พอมาถึงวันนี้ วันที่เราเองยังมีชีวิตอยู่ และยังไม่สามารถจะรู้ได้ว่าเหลืออีกกี่ชั่วโมง
ทำให้เราบอกกับตัวเองว่า ถ้าไม่ตอนนี้ แล้วจะเป็นตอนไหนกัน?
สิ่งที่สามารถช่วยคนหลายๆคนได้ ก็จะสูญหายไปพร้อมๆกับเรา ง่ายๆแค่นั้นเอง
ข้อโต้แย้งมีบ้างเป็นธรรมดา
ความไม่เข้าใจ ก็เป็นเรื่องปกติ ที่สามารถคุยกัน ถามกันได้
ส่วนจะลองหรือไม่ลองนั้นก็ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของแต่ละคน
แต่อย่างน้อย…เราก็ได้เผยแพร่ เคล็ดลับเล็กๆน้อยๆที่ทำให้เรามีความสุขและเจอจุดหมายในชีวิตจริงๆ
เราได้ทำโปรเจคต์มา 1 ชิ้นเรียกสั้นๆว่า
” ตอนจบ ( THE END) “
คอนเซปท์ง่ายๆ กับการตั้งคำถามที่ว่า อะไรคือสิ่งสำคัญ เมื่อวันสุดท้ายของชีวิตมาถึง?
เราเป็นคนธรรมดาหนึ่งคนและไม่ได้ป่วยเป็นโรคร้ายแรง
เป็นคนที่มีความสุขแม้จะถูกเรียกได้ว่าไม่มีงานทำ (ไม่ว่าจะทำธุรกิจอะไรสักอย่างอยู่ก็ตาม)
แต่มีความรู้สึกว่าทำไมต้องถึงเวลาป่วยก่อนแล้วค่อยมานั่งคิด?
ทำไมเราไม่ทำเลย ณ ตอนนี้?
เรารออะไร?
มีคนหลายคนถามเรา ว่า เราทำเวบนี้ขึ้นมาแล้วได้อะไร จะเลี้ยงชีพยังไง?
คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ..
เราได้ความสุขกับการทำ…ซึ่งมันก็พอแล้วมิใช่หรือ?
ส่วนเรื่องการเลี้ยงชีพ..ก็ทำอย่างอื่นแทนก็ได้นี่ 🙂
——————————
– เดอะ ทูธ-