My sydney life’s pathway has ended since August 2011Yet,
the end has combined with the dot of my next step.

 Not only just listening or talking with Aussies,
but I do feel the freedom of mind.
It is so relax and lively!

The attitude and action at least proved me that,
To be independent is possible and freedom is still existing!
Just by starting with only the word of “Believe”

Believe in what we choose and do it with our bests!
The difference is each own ” Pathway”
No one would know better than ourselves for what we want
or could make the decision for us.
Only when we accept and allow them to do it!

Before we choose, let’s ask our inner selves..
If the money and responsibility are not the factors,what would we choose to do?

That little voice might be the big answer we’ve ever recieved.

 ————The 2th————-

เส้นทางชีวิตในนครซิดนีย์ สิ้นสุดลงเมื่อเดือน สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๔
แต่มันกลับเพิ่งเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตที่มีจุดจบในคราวเดียวกัน

การได้เห็นได้สัมผัส เรื่องราวของคนต่างถิ่นมันไม่ได้ผ่าน
เพียงการพูด หรือ การฟัง
แต่มันเต็มไปด้วย ชีวิต ที่โลดแล่นไปด้วยความอิสระทางความคิด

ผู้คนพวกนั้น…ได้บอกผ่านตัวเค้าว่า  อิสระนั้นเป็นไปได้..จับต้องได้..
โดยอาศัยเพียงคำว่า “เชื่อมั่น”กับทางเดินที่เราเลือกเดินและทำมันให้ดีที่สุด

ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าทางไหนที่มันเหมาะกับเราที่สุด
ไม่มีใครจะขีดเส้นให้เราเดินได้ ยกเว้น เราจะยอมเดินเอง.
ไม่มีใครที่จะสามารถรู้ได้เท่ากับตัวเราเอง ว่าเราต้องการอะไร

แต่ก่อนที่จะเลือก..ลองถามตัวเองกันสักตั้ง.
ถ้าไม่มีเรื่องเงินหรือความรับผิดชอบ เข้ามาเกี่ยวแล้ว
เราเลือกที่จะทำอะไร
เพราะนั่น….อาจเป็นเสียงเล็กๆแต่คือคำตอบที่ยิ่งใหญ่
มันอาจเป็นสิ่งที่ข้างในเราเรียกร้องอยู่ตลอดเวลาก็เป็นได้!

-เดอะฑูต-